جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، برخی از تاریخ نگاری‌های عناصر ضد انقلاب یا ملی گرا درباره نهضت اسلامی ایران را به نقد و بررسی نشسته است. این مجموعه شامل مقالاتی از پژوهشگران است که مرکز اسناد انقلاب اسلامی به انتشار آن همت گماشته است. تارنمای ناشر در معرفی این کتاب، به نکات پی آمده اشارت برده است:
«در این مجموعه هشت کتاب از نویسندگان داخلی و خارجی، درباره ابعاد مختلف انقلاب اسلامی بررسی و نقد شده است. در اولین مقاله مجموعه حاضر، آقای علی کردی به معرفی و نقد کتاب مبانی مشروعیت و قدرت در جمهوری اسلامی ایران نوشته عباس زارع پرداخته است که در سال ۱۳۸۰ توسط انتشارات مؤسسه فرهنگ و دانش چاپ شده است. این کتاب با بررسی مبانی مشروعیت، معتقد است پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران، حاکمیت به دورانی از سنت‌زدایی وارد شده و با خصوصیت کاریزمایی مشروعیت هم‌عنان گردیده است. در ادامه نویسنده با بیان ساختار قدرت در رژیم شاهنشاهی، آن را حکومتی خودکامه و پاتریمونیال معرفی می‌کند. وی انقلاب اسلامی را جنبشی اعتراضی از نوع جنبش‌های کاریزمایی، جهت زدودن نظام سنتی و استقرار نظام جدید همبستگی اجتماعی می‌داند. در نهایت رخداد‌های انقلابی چون: تسخیر لانه جاسوسی امریکا، قطع رابطه با امریکا و دفاع در جنگ تحمیلی را به سیادت کاریزمایی امام خمینی (ره) نسبت می‌دهد. آقای کردی با معرفی اجمالی این کتاب، آن را از لحاظ شکلی، روشی و محتوایی مورد نقد قرار داده و انتساب رهبری کاریزماتیک به امام را به چالش کشیده است. دومین مقاله مجموعه حاضر را آقای دکتر رشید جعفرپور در معرفی و نقد کتاب ایران در حکومت روحانیون نوشته است. این کتاب ترجمه‌ای است از نوشته دیلیپ هیر که توسط آقای محمدجواد یعقوبی به فارسی برگردانده شده و در سال ۱۳۸۶، مرکز بازشناسی اسلام و ایران آن را به چاپ رسانده است. هدف نویسنده از نگارش این کتاب، ارائه تاریخ سیاسی‌ـ اقتصادی ایران عنوان شده است. نقطه تمرکز این بررسی، عمدتاً رویداد‌های قبل و بعد از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ می‌باشد. وی با نگاهی گذرا به سلسله‌های صفویه، قاجاریه و پهلوی و نشان‌دادن تقابل دولت با روحانیت، با رویکردی تاریخی به حوادث ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ تا پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ پرداخته است. سومین مقاله مجموعه حاضر را آقای محمد طاهری مقدم در معرفی و نقد کتاب تاریخ سیاسی ۲۵ ساله ایران از کودتا تا انقلاب نوشته است. این کتاب را سرهنگ غلامرضا نجاتی در دو جلد نگاشته و مؤسسه خدمات فرهنگی رسا در سال ۱۳۷۱ به چاپ رسانده است. نویسنده که از افسران سابق ارتش شاهنشاهی و متمایل به جبهه ملی بوده است، تاریخ سیاسی ایران را از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷، بر اساس نگرش فکری و سیاسی خود تحریر کرده است. چهارمین مقاله این مجموعه را آقای ولی‌الله حامی کلوانق در معرفی و نقد خاطرات آخرین نخست‌وزیر پهلوی دوم نوشته است. یکرنگی، کتابی است به قلم شاپور بختیار که آن را در سال ۱۳۶۱ به زبان فرانسه در پاریس منتشر کرده و خانم مهشید امیرشاهی، آن را به فارسی برگردانده است. در این کتاب بختیار با بازگویی زندگینامه خود و با اشاره به مبارزات ملی‌گرایانه‌اش و با وجود اعتراض به فساد دربار محمدرضا شاه مدعی می‌شود پست نخست‌وزیری این رژیم را با هدف بهبود اوضاع مملکت پذیرفته است. او با اصرار به توهم توطئه دائمی خویش امریکا، شوروی و ارتش ایران را عاملان سقوط دولت خود معرفی می‌کند....»
